Als je een dunne, melkachtige vaginale afscheiding hebt die wit of grijs is, een visgeur heeft en pijn, jeuk of verbranding in de vagina veroorzaakt, haast je dan niet naar de drogisterij om een ​​vrij verkrijgbare behandeling voor een gistinfectie te kopen. Dit zijn meer waarschijnlijke symptomen van bacteriële vaginose (BV), een veel voorkomende vaginale infectie die moet worden gediagnosticeerd door uw zorgverlener.

De meeste vrouwen zullen op enig moment in hun leven een vaginale infectie met afscheiding, geur en jeuk ervaren, maar de symptomen en de behandeling variëren, afhankelijk van het type infectie. Dat is waarom het belangrijk is om te worden geëvalueerd door uw zorgverzekeraar zodra de symptomen verschijnen.

Uw zorgverlener zal waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek uitvoeren, vragen stellen over uw persoonlijke leven en medische geschiedenis en kan monsters sturen naar het laboratorium voor onderzoek.

De drie hoofdoorzaken van vaginale afscheiding zijn BV, trichomoniasis en vulvovaginale candidiasis (VVC), vaak aangeduid als een "schimmelinfectie". Hoewel deze enkele vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken, zijn er verschillen - en worden ze anders behandeld.

De afvoer van VVC lijkt bijvoorbeeld op soort kaas, terwijl de afvoer met trichomoniasis geelachtig groen is. Zelfs een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg zal echter niet alleen op zicht vertrouwen om een ​​diagnose te stellen en een behandeling voor te schrijven.

Veel vrouwen zoeken geen medische hulp voor vaginale symptomen. Ze wachten tot ze weggaan of proberen hun probleem zelf te diagnosticeren. Een recent online onderzoek van 1.969 vrouwen, uitgevoerd door HealthyWomen in samenwerking met Symbiomix Therapeutics, toont aan dat slechts vier van de tien vrouwen hun zorgverlener bezochten toen zij een abnormale vaginale afscheiding ervoeren. De anderen zochten advies in bij familie, vrienden of internet; een over-the-counter, natuurlijke of huismiddeltje gebruikt; of wacht gewoon tot de symptomen verdwijnen.

Hoewel sommige BV-infecties vanzelf zullen verdwijnen, doen de meeste dat niet. Ze kunnen met succes worden behandeld met voorgeschreven medicijnen, maar als ze onbehandeld blijven, kan BV het risico op seksueel overdraagbare infecties, inclusief HIV, en bekkenontsteking, die tot onvruchtbaarheid kunnen leiden, verergeren, verspreiden en vergroten.

Dat is waarom het belangrijk is om geëvalueerd te worden door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg en een behandeling te zoeken als je last hebt van een van de volgende symptomen:

• Een dunne witte of grijze melkachtige afscheiding
• Een visachtige geur
• Pijn, jeuk of verbranding in de vagina
• Jeuk rond de vagina

BV is meestal te genezen met behulp van voorgeschreven antibiotica. Deze antibiotica kunnen oraal of topisch zijn (ingebracht in de vagina met een applicator). Alle antibiotica hebben mogelijke bijwerkingen, soms ernstig, dus praat met uw zorgverlener over uw recept en lees de etiketten aandachtig door om u bewust te zijn van mogelijke bijwerkingen.

Zorg ervoor dat je antibiotica neemt voor de volledig voorgeschreven tijd. De meest voorkomende BV-recepten zijn voor vijf dagen voor de vaginale crèmes of zeven dagen voor de orale medicatie. Veel van de voorgeschreven behandelingen geven aan dat vrouwen geen alcohol drinken tijdens het gebruik van de medicatie.

Omdat vaginale behandelingen rommelig kunnen zijn en interfereren met seks en orale behandelingen andere beperkingen en bijwerkingen hebben, geven sommige vrouwen aan dat ze een andere behandeling prefereren. In de recente online enquête over BV zeiden bijna 9 van de 10 vrouwen (88,) dat ze geïnteresseerd zouden zijn in een oraal BV-medicijn dat ze maar één keer zouden hoeven nemen.

Bij bestaande opties nemen vrouwen vaak niet de volledige antibioticabehandeling. Veel voorkomende redenen waarom ze stoppen zijn: bijwerkingen van de behandeling; hun symptomen verdwijnen; of ze willen geen alcohol onthouden. Als een vrouw de volledige behandelingskuur niet voltooit, verhoogt dit de kans dat de infectie terugkeert.

Studies tonen aan dat het niet nodig is om mannelijke seksuele partners voor BV te behandelen, maar als u een vrouwelijke seksuele partner heeft, moet zij behandeling zoeken als u een BV-infectie heeft.

Er zijn aanwijzingen dat probiotica BV kunnen helpen voorkomen en behandelen, maar er is meer onderzoek nodig.

Als u vermoedt dat u BV heeft, raadpleeg dan uw arts voor een diagnose en behandelingsopties.