WAT ZIJN KOORTSLIPPEN? HOE WORDEN KOORTSLIPPEN BEHANDELD? WAT VEROORZAAKT KOORTSLIPPEN? WAT ZIJN DE SYMPTOMEN? HOE KUN JE KOORTSLIPPEN VOORKOMEN?

Koortsblaasjes zijn kleine, pijnlijke, met vocht gevulde blaren of wonden die op de lippen, mond of neus verschijnen die door een virus worden veroorzaakt. De zweren kunnen pijnlijk zijn en meestal een paar dagen duren. In tegenstelling tot de meeste virale infecties, wordt het koortslipvirus niet volledig geëlimineerd door de lichaamsafweer. Om deze reden komen koortsblaasjes vaak terug.

Het virus dat koortsblaasjes veroorzaakt, staat bekend als het herpes simplex-virus (HSV). Er zijn twee soorten HSV, type I en type II. Koortsblaasjes worden meestal veroorzaakt door type I.

Herpes simplex is een besmettelijk oraal virus. Het virus wordt van persoon tot persoon verspreid door zoenen of ander nauw contact met zweren of zelfs door contact met een schijnbaar normale huid die het virus afschudt. Geïnfecteerd speeksel is ook een manier om het virus te verspreiden. De meest besmettelijke periode is wanneer een persoon actieve blaarachtige zweren heeft. Zodra de blaren zijn gedroogd en korst (binnen een paar dagen), is het risico op besmetting aanzienlijk verminderd. Een persoon die is geïnfecteerd met HSV kan het echter doorgeven aan een andere persoon, zelfs als er geen koortsblaasje aanwezig is. Dit komt omdat het virus soms in het speeksel verdwijnt, zelfs als er geen zweren zijn. Ondanks de populaire mythe, is het bijna onmogelijk om herpes (koortsblaasjes) te vangen van besmette oppervlakken, handdoeken of washandjes.

Na de eerste infectie komt het virus de zenuwcellen binnen en reist het door de zenuw totdat het een plaats bereikt die een ganglion wordt genoemd , een verzameling zenuwcellen. Daar bevindt het zich stil in een fase die "sluimerend" of "latent" wordt genoemd. In meer actieve stadia begint het virus zich weer te vermenigvuldigen en stroomt langs de zenuw naar de huid, waardoor blaren op de lippen ontstaan ​​die bekend staan ​​als koortsblaasjes. De exacte manier waarop dit gebeurt, is niet duidelijk, maar het is bekend dat sommige omstandigheden lijken te worden geassocieerd met recidieven, waaronder

• koorts , verkoudheid of griep (daarom noemen sommigen ze " koortsblaren ");
• ultraviolette straling (blootstelling aan de zon);
• stress ;
• veranderingen in het immuunsysteem ;
• hormonale veranderingen, zoals menstruatie ; en
• trauma aan de huid.

Soms is er geen duidelijke oorzaak van de herhaling.

Koortsblaasjes hebben de neiging om elke keer op ongeveer dezelfde plek terug te komen. Dergelijke herhalingen kunnen vaak voorkomen (bijvoorbeeld één keer per maand) of slechts af en toe (bijvoorbeeld een of twee keer per jaar).

• Wanneer de koortslippen terugkomen, is de stadium van de blaren meestal kort. Blaren drogen snel op en laten korsten achter die ergens tussen een dag en enkele dagen kunnen aanhouden, afhankelijk van de ernst van de infectie.

De allereerste keer dat iemand een koortslip krijgt (bekend als de "primaire" aanval), kunnen de symptomen ernstig zijn. Bij sommige mensen wordt de eerste aanval van herpes geassocieerd met koorts, gezwollen klieren, bloedingtandvlees en vele pijnlijke pijnlijke plekken rond de mond (gingivostomatitis) en neus. Deze tekenen en symptomen kunnen meerdere dagen aanhouden. De zweren genezen volledig in twee tot zes weken, meestal zonder littekens. Virus kan dagenlang na het genezen van het letsel uit het speeksel worden hersteld. Omdat veel mensen het virus vroeg in het leven krijgen, gebeurt primaire herpes meestal tijdens de kindertijd. Als de aanval ernstig is, moet een arts worden gecontacteerd. De arts kan medicijnen voorschrijven die de aanval kunnen verkorten, bij voorkeur tijdens het prodrome. Deze medicijnen zijn het meest effectief als ze vroeg in de aanval worden gebruikt. Moeite met eten en drinken kan leiden tot uitdroging , wat ook medische aandacht kan vereisen.

Recidiverende koortsblaasjes vereisen meestal geen medische zorg. Sommige mensen hebben koortsblaasjes die zo vaak voorkomen dat een arts een dagelijks medicijn voorschrijft om het aantal aanvallen te verminderen. Het is niet mogelijk om te voorspellen hoe lang de behandeling moet doorgaan, omdat het virus in het ganglion blijft leven. Het stoppen van de onderdrukkende behandeling is dus grotendeels een trial and error-procedure.

Mensen met een zeer zwak immuunsysteem door chemotherapie of andere oorzaken kunnen zeer ernstige uitbarstingen van koortslippen hebben. Deze zien eruit als de primaire aanvallen die hierboven zijn beschreven. Medische zorg moet snel worden gezocht om complicaties te voorkomen.

Zelden kan herpes simplex de hersenen infecteren. Mensen met deze aandoening hebben meestal koorts en verwarring. Deze infectie vereist ziekenhuisopname en intraveneuze antivirale medicijnen.

Bij een paar mensen zal een koortslip gepaard gaan met pijnlijke huidknobbels aan de voorkant van de benen, bekend als " erythema nodosum ." Erythema nodosum kan zelfbeperkt zijn en verdwijnt meestal vanzelf binnen drie tot zes weken. Als dit gebeurt, moet de persoon door een arts worden gezien om erachter te komen of voorgeschreven medicijnen ervoor kunnen zorgen dat de aandoening sneller verdwijnt.

De diagnose van koortsblaasjes is meestal gebaseerd op het uiterlijk van de laesies. Meestal is er geen laboratoriumtest nodig omdat de meeste zweren die op koortslippen lijken, koortsblaasjes zijn. Af en toe kunnen zweertjes in de mond, bekend als aften , worden aangezien voor koortslippen. Echter, aften voordoen in de mond terwijl recidiverende koortslip meestal voorkomen op de lippen. Als er een vraag is over de diagnose, zijn er verschillende tests beschikbaar, waaronder virale kweek en polymerasekettingreactie ( PCR). Om deze testen uit te voeren, wordt een wattenstaafje over een actieve blaar gewreven. Het blaten van de blaar in een poging om het virus in het laboratorium te kweken werkt het beste in de eerste 24-48 uur voordat de blaar is bedekt. Er is ook een manier om DNA van herpes te testen in een staafje dat op de pijn is gewreven. Dit type testen wordt een "polymerasekettingreactie" of PCR in het kort genoemd. PCR-testen zijn erg goed in het detecteren van herpesvirus, maar het is niet zo gemakkelijk beschikbaar als cultuur.

Bloedonderzoek voor antilichamen is niet erg nuttig, omdat het vinden van antilichamen tegen herpes alleen maar betekent dat het lichaam ooit in het verleden aan dit virus is blootgesteld. Het vertelt niet of de huidige zweer te wijten is aan herpes.

Als de diagnose twijfelachtig is, is de beste manier om de persoon aan te moedigen om bij het eerste teken van een zweer een arts te raadplegen. Op die manier kan de arts actieve laesies zien die kunnen worden getest door kweken of PCR. Als een vertraging wordt verwacht bij het zien, kan een mobiele telefoon of camera worden gebruikt om foto's van de laesie te maken om aan de arts te tonen

Koortsblaasjes bevatten het HSV-1-virus. Mensen met een koortslip moeten hun handen vaak wassen, vooral nadat ze het gezicht hebben aangeraakt. Bekers en eetgerei mogen niet met een andere persoon worden gedeeld. Een huisremedie zoals koude kompressen kan de pijn tijdelijk verlichten . Lysine , een aminozuur, werd ooit als een potentiële behandeling beschouwd, maar de feiten die dit ondersteunen zijn niet overtuigend. Andere home remedies, waaronder vitamine E , vitamine supplementen , nagellak remover, en veranderingen in de voeding , zijn niet goed bestudeerd.

• Over-the-counter (OTC) actuele medicatie: De meeste actuele OTC-producten bieden alleen symptomatische verlichting. Dit betekent dat ze mensen beter laten voelen, maar de genezingstijd niet verminderen. Het gebruik van topische anesthetica die benzocaïne (5% -20%), lidocaïne (0,5% -4%), tetracaïne (2%) of dibucaine (0,25% -1%) bevatten, helpt bij het verlichten van brandend gevoel , jeuk en pijn . Voorbeelden zijn Lipactin-gel en Zilactin. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat deze actuele middelen een korte werkingsduur hebben, meestal slechts 20-30 minuten. Huidbeschermende middelen, zoals allantoïne, vaseline en dimethiconbevattende producten, helpen om de laesie vochtig te houden en scheuren van de laesie te voorkomen. Zonnescherm-bevattende lippenbalsems kunnen ook helpen om extra uitbraken te voorkomen als de zon een precipiterende factor is. Voor extra pijnverlichting kan het gebruik van ibuprofen ( Advil ) of paracetamol ( Tylenol ) gunstig zijn. Breng geen lokale steroïden , zoals hydrocortison , aan op de laesies.
• Docosanol 10% crème ( Abreva ) is het enige over-the-counter-product waarvan is aangetoond dat het de hersteltijd verlaagt wanneer het wordt toegepast bij het eerste teken van een recidief (bijvoorbeeld een tintelend gevoel). Docosanol wordt vijf keer per dag aangebracht totdat de laesie is genezen. Mogelijke bijwerkingen zijn huiduitslag en jeuk op de plaats van toediening.
• Voorschrift-sterkte topische medicatie: Behandeling met topische aciclovir ( Zovirax 5% crème) of penciclovir ( Denavir 1% crème) zal de genezingsduur met ongeveer een halve dag verminderen en pijn geassocieerd met de laesie verminderen. Topische behandeling is beperkt in zijn effectiviteit omdat het een slechte penetratie heeft op de plaats van replicatie van het virus en daarom beperkt is in zijn helende vermogen. Acyclovir crème moet vier keer per dag gedurende vier dagen worden aangebracht en penciclovir crème moet om de twee uur worden aangebracht terwijl het gedurende vier dagen wakker is.
• Prescription-strength pills: De huidige door de FDA goedgekeurde medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van herpes simplex-virus bij volwassenen zijn acyclovir (Zovirax), valaciclovir ( Valtrex ) en Famciclovir ( Famvir ). Het is aangetoond dat deze orale medicamenten de duur van de uitbraak verminderen, vooral wanneer ze worden gestart tijdens het "prodrome" (het begin van de symptomen voordat de werkelijke toestand volledig duidelijk wordt). De medicijnen worden over het algemeen goed verdragen met weinig bijwerkingen. Hoofdpijn , misselijkheid en diarreekan bij sommige mensen voorkomen. Bij eenvoudige, terugkerende koortsblaasjes bij volwassenen, wordt valaciclovir gegeven als 2 gram oraal om de 12 uur gedurende één dag en wordt famciclovir voor één dosis oraal toegediend aan 1500 mg oraal. Acyclovir wordt vijf dagen lang vijfmaal daags oraal 400 mg gegeven. Zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, moeten contact opnemen met hun arts of apotheker voordat ze een medicijn gebruiken. Famciclovir en valaciclovir zijn niet door de FDA goedgekeurd voor gebruik bij kinderen jonger dan 12 jaar met koortsblaasjes.

Koortslippen verdwijnen meestal vanzelf en vereisen geen follow-up. Ongebruikelijke symptomen zoals koorts, verwardheid of oogbetrokkenheid moeten aanleiding geven tot een bezoek aan een arts.

Het is niet altijd mogelijk om een ​​uitbraak van koortslippen te voorkomen. Bij mensen met aanvallen veroorzaakt door zonnebrand , kan het gebruik van zonnebrandcrème of het vermijden van zware blootstelling aan de zon het aantal aanvallen verminderen. Het nemen van dagelijks voorgeschreven antivirale medicijnen (zie hierboven) kan de frequentie van koortslippen aanzienlijk verminderen. De overgrote meerderheid van de mensen heeft echter niet genoeg aanvallen om een ​​dagelijks medicijn te nemen.

Er is geen remedie tegen koortsblaasjes. Het herpes simplex-virus verbergt zich diep in de zenuwwortels en kan niet worden weggevaagd door medicijnen die momenteel op de markt zijn. De Amerikaanse Food and Drug Administration waarschuwt dat er producten zijn die ten onrechte adverteren dat ze herpes voorgoed kwijtraken, maar deze beweringen zijn frauduleus. Het virus zal ondanks de behandeling in de zenuwwortel blijven leven en de meeste mensen blijven hun hele leven last van koortslippen.

Herpes kan worden verspreid van een koortslip naar een ander deel van het lichaam, dat 'auto-inenting' wordt genoemd. Het aanraken van een koortslip op de lip kan bijvoorbeeld herpes van de vinger veroorzaken ( herpetisch wit worden ). Auto-inoculatie komt het meest voor op het moment van primaire infectie wanneer de virale shedding hoog is en het immuunsysteem nog steeds bezig is om het te bevatten. De antilichamen die na de primaire infectie worden gemaakt, zijn gewoonlijk - maar niet altijd - succesvol in het voorkomen van auto-inenting tijdens een terugkerende aanval. Om verspreiding van het virus naar andere delen van het lichaam te voorkomen, is het belangrijk om uw handen te wassen na het aanraken van de pijnlijke plek. Een vraag die soms gesteld wordt, is of koortsblaasjes genitale herpes veroorzakenof zijn ze besmettelijk voor genitale gebieden? Hoewel het mogelijk is om het genitale gebied automatisch te inoculeren, worden de meeste gevallen van genitale herpes via seksuele transmissie verkregen.

Een ernstiger complicatie is oculaire herpes, die zweren en ernstige pijn rond het oog veroorzaakt. Oculaire herpes wordt ook veroorzaakt door auto-inoculatie. Als onbehandelde oculaire herpes kan leiden tot ernstig oogletsel of zelfs blindheid.