Vaak aangeprezen voedingsmiddelen die zo rijk aan vitamine B12 zijn, bevatten ongewassen biologische producten, paddenstoelen gekweekt in B12-rijke bodems, nori, spirulina , chlorella en voedingsgist.

Sommigen geloven dat veganisten die genoeg van het juiste plantaardig voedsel eten zich geen zorgen hoeven te maken over een vitamine B12-tekort.

Er is echter geen wetenschappelijke basis voor dit geloof.

Verschillende onderzoeken tonen aan dat terwijl iedereen een laag vitamine B12-gehalte kan hebben, vegetariërs en veganisten een hoger risico op een tekort hebben. Dit lijkt vooral het geval te zijn voor veganisten die geen supplementen nemen ( 1 , 2 , 3 ).

Vitamine B12 is belangrijk voor veel lichaamsprocessen, waaronder eiwitmetabolisme en de vorming van zuurstoftransporterende rode bloedcellen. Het speelt ook een cruciale rol in de gezondheid van uw zenuwstelsel ( 4 ).

Te weinig vitamine B12 kan leiden tot bloedarmoede en schade aan het zenuwstelsel, evenals onvruchtbaarheid, botziekte en hartaandoeningen ( 4 , 5 , 6 ).

De aanbevolen dagelijkse inname is 2,4 mcg per dag voor volwassenen, 2,6 mcg per dag tijdens de zwangerschap en 2,8 mcg per dag tijdens de borstvoeding ( 4 ).

De enige wetenschappelijk bewezen manier voor veganisten om deze niveaus te bereiken, is door B12-verrijkte voedingsmiddelen te consumeren of een vitamine B12-supplement te nemen. B12-verrijkte voedingsmiddelen bevatten gewoonlijk plantaardige melk, sojaproducten, ontbijtgranen en voedingsgist.

Sommige plantaardige voedingsmiddelen lijken van nature een vorm van vitamine B12 te bevatten, maar er is nog steeds discussie over of deze vorm actief is bij mensen ( 7 , 8 , 9 , 10 , 11 , 12 , 13 ).

Wat meer is, geen wetenschappelijk bewijs ondersteunt afhankelijk van ongewassen biologische producten als een betrouwbare bron van vitamine B12.

Voedingsgist bevat alleen vitamine B12 wanneer verrijkt. Vitamine B12 is echter lichtgevoelig en kan worden afgebroken als het wordt gekocht van of wordt bewaard in doorzichtige plastic zakken ( 14 ).

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat vitamine B12 het beste wordt geabsorbeerd in kleine doses. Dus, hoe minder vaak je vitamine B12 binnenkrijgt, hoe meer je moet nemen.

Dit is de reden waarom veganisten die niet in staat zijn om de aanbevolen dagelijkse inname te bereiken met verrijkte voedingsmiddelen, moeten kiezen voor een dagelijks supplement dat 25-100 mcg cyanocobalamine of een wekelijkse dosering van 2.000 mcg levert.

Degenen die genoeg hebben van het nemen van supplementen vinden het misschien geruststellend om hun vitamine B12-spiegels in het bloed te laten controleren voordat ze een vitamine B12-spiegel innemen.

Maar wees ervan bewust dat hoge innames van zeewier, foliumzuur of vitamine B6 vals markers van vitamine B12 kunnen opblazen. Om deze reden wilt u misschien dat uw arts uit de gezondheidszorg uw methylmalonzuurstatus beoordeelt ( 15 ).

Interessant is dat uw vermogen om vitamine B12 te absorberen afneemt met de leeftijd. Daarom beveelt het Institute of Medicine aan dat iedereen boven de leeftijd van 51 - veganistisch of niet - verrijkte voedingsmiddelen of een vitamine B12-supplement ( 16 ) in overweging neemt .

BOTTOM LINE:het is uiterst belangrijk dat alle veganisten genoeg vitamine B12 krijgen. De enige betrouwbare manier om dit te bereiken is door verrijkte voedingsmiddelen te eten of een vitamine B12-supplement te nemen.

Vitamine D is een in vet oplosbare vitamine die helpt de opname van calcium en fosfor uit je darm te verbeteren ( 17 ).

Deze vitamine beïnvloedt ook vele andere lichaamsprocessen, waaronder de immuunfunctie, stemming, geheugen en spierherstel ( 18 , 19 , 20 , 21 ).

De ADH voor vitamine D voor kinderen en volwassenen is 600 IE (15 mcg) per dag. Ouderen, evenals zwangere of zogende vrouwen, moeten streven naar 800 IE (20 mcg) per dag ( 22 ).

Dat gezegd hebbende, is er enig bewijs dat uw dagelijkse behoeften in werkelijkheid veel groter zijn dan de huidige RDA ( 23 ).

Helaas bevatten heel weinig voedingsmiddelen van nature vitamine D en worden voedingsmiddelen verrijkt met vitamine D vaak onvoldoende geacht om aan de dagelijkse behoeften te voldoen.

Dit zou de wereldwijde meldingen van vitamine D-tekort onder veganisten en omnivoren voor een deel kunnen verklaren ( 19 , 24 ).

Naast het kleine bedrag dat u krijgt uit uw dieet, kan vitamine D ook worden gemaakt van blootstelling aan de zon. De meeste mensen maken waarschijnlijk genoeg vitamine D door 15 minuten in de middagzon te zitten als de zon sterk is - zolang ze geen zonnebrandcrème gebruiken.

Ouderen, mensen met een donkerdere huid, mensen in de noordelijke breedtegraden of koudere klimaten en mensen die weinig tijd buitenshuis doorbrengen, kunnen echter niet voldoende produceren ( 25 , 26 , 27 ).

Bovendien waarschuwen veel dermatologen vanwege de bekende negatieve effecten van overmatige UV-straling tegen blootstelling aan de zon om het vitamine D-gehalte te verhogen ( 28 ).

De beste manier waarop veganisten ervoor kunnen zorgen dat ze genoeg vitamine D krijgen om hun bloedspiegels te laten testen. Degenen die niet genoeg kunnen krijgen van verrijkte voeding en zonneschijn moeten overwegen om dagelijks een vitamine D2- of veganistisch vitamine D3-supplement te nemen.

Hoewel vitamine D2 waarschijnlijk voldoende is voor de meeste mensen, suggereren sommige onderzoeken dat vitamine D3 effectiever lijkt in het verhogen van de bloedspiegels van vitamine D ( 29 , 30 ).

Om deze reden wilt u misschien een veganistische vitamine D3-optie proberen, zoals Vitashineof Viridian .

BOTTOM LINE:Vitamine D-tekort is een probleem bij veganisten en alleseters. Veganisten die niet in staat zijn om normale bloedwaarden te handhaven door verrijkt voedsel en blootstelling aan de zon, moeten overwegen een supplement in te nemen.

Omega-3-vetzuren kunnen in twee categorieën worden verdeeld:

• Essentiële omega-3-vetzuren: Alfa-linoleenzuur (ALA) is het enige essentiële omega-3-vetzuur, wat betekent dat u het alleen uit uw dieet kunt halen.
• Omega-3-vetzuren met lange keten: deze categorie omvat eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA). Ze worden technisch niet als essentieel beschouwd omdat je lichaam ze van ALA kan maken.

Langketenige omega-3-vetzuren spelen een structurele rol in uw hersenen en ogen. Adequate voedingsniveaus lijken ook belangrijk voor de ontwikkeling van de hersenen en het voorkomen van ontstekingen, depressie, borstkanker en ADHD ( 31 , 32 , 33 , 34 , 35 , 36 ).

Planten met een hoog ALA-gehalte bevatten vlaszaden, chiazaden , walnoten, hennepzadenen sojabonen. EPA en DHA worden meestal gevonden in dierlijke producten zoals vette vis en visolie.

Het krijgen van voldoende ALA zou theoretisch voldoende EPA- en DHA-niveaus moeten behouden. Studies tonen echter aan dat de conversie van ALA naar EPA slechts 5{f38288a0956c9cbf19ba08166a15a99346be51a6f8f6742bdf72f9cb23a1915b} kan zijn, terwijl conversie naar DHA bijna 0{f38288a0956c9cbf19ba08166a15a99346be51a6f8f6742bdf72f9cb23a1915b} kan zijn ( 37 , 38 ).

Bovendien toont onderzoek consequent aan dat vegetariërs en veganisten tot 50{f38288a0956c9cbf19ba08166a15a99346be51a6f8f6742bdf72f9cb23a1915b} lagere bloed- en weefselconcentraties van EPA en DHA hebben dan omnivoren ( 39 ).

Hoewel er geen officiële RDA bestaat, zijn de meeste gezondheidswerkers het erover eens dat 200-300 mg van een supplement met EPA en DHA per dag voldoende zou moeten zijn ( 39 ).

Veganisten kunnen deze aanbevolen inname bereiken via een algenoliesupplement.

Het minimaliseren van uw inname van omega-6-vetzuren uit oliën zoals maïs, soja, saffloer, zonnebloem en sesam, en ervoor zorgen dat u voldoende ALA-rijk voedsel eet, kan verder helpen de EPA- en DHA-waarden te maximaliseren ( 40 ).

CONCLUSIE:Veganisten hebben meestal een lager bloed- en weefselniveau van omega-3-vetzuren met lange ketens. Daarom kunnen ze baat hebben bij aanvulling van EPA en DHA.

Het verkrijgen van voldoende jodium is cruciaal voor een gezonde werking van de schildklier, die uw metabolisme onder controle houdt .

Een jodiumtekort tijdens de zwangerschap en vroege jeugd kan leiden tot onomkeerbare mentale retardatie ( 41 ).

Bij volwassenen kan onvoldoende inname van jodium leiden tot hypothyreoïdie.

Dit kan symptomen veroorzaken zoals lage energieniveaus, een droge huid, tintelingen in handen en voeten, vergeetachtigheid, depressie en gewichtstoename ( 41 ).

Veganisten worden geacht een risico op jodiumtekort te lopen, en studies melden dat veganisten tot 50{f38288a0956c9cbf19ba08166a15a99346be51a6f8f6742bdf72f9cb23a1915b} minder jodium hebben dan vegetariërs ( 42 , 43 ).

De ADH voor volwassenen is 150 mcg jodium per dag. Zwangere vrouwen moeten streven naar 220 mcg per dag, en die borstvoeding wordt aanbevolen om hun dagelijkse inname te verhogen tot 290 mcg per dag ( 44 ).

Jodiumgehalten in plantaardig voedsel zijn afhankelijk van het jodiumgehalte van de grond. Voedsel dat dichtbij de oceaan wordt geteeld, heeft bijvoorbeeld de neiging om hoger te zijn in jodium.

Het enige voedsel waarvan wordt gedacht dat het constant hoge jodiumgehaltes heeft, omvat gejodeerd zout, zeevruchten, zeewier en zuivelproducten, die jodium opnemen uit oplossingen die worden gebruikt om koeien en landbouwmachines schoon te maken.

Een half theelepel (2,5 ml) gejodeerd zout is voldoende om aan uw dagelijkse behoeften te voldoen.

Veganisten die verschillende keren per week geen gejodeerd zout willen consumeren of zeewier niet eten, moeten overwegen een jodiumtoeslag in te nemen.

KORT GEZEGD:jodium speelt een belangrijke rol in uw schildklierfunctie en metabolisme. Veganisten die niet genoeg jodium uit zeewier of gejodeerd zout krijgen, moeten overwegen een jodiumsupplement in te nemen.

IJzer is een voedingsstof die wordt gebruikt om nieuw DNA en rode bloedcellen aan te maken, en om zuurstof in het bloed te transporteren. Het is ook nodig voor het energiemetabolisme ( 45 ).

Te weinig ijzer kan leiden tot bloedarmoede en symptomen zoals vermoeidheid en verminderde immuunfunctie.

De RDA is 8 mg voor volwassen mannen en vrouwen na de menopauze. Het neemt toe tot 18 mg per dag voor volwassen vrouwen en zwangere vrouwen zouden moeten streven naar 27 mg per dag ( 46 ).

IJzer kan in twee vormen worden gevonden: heem en niet-heem. Heme-ijzer is alleen verkrijgbaar bij dierlijke producten, terwijl niet-heem-ijzer in planten voorkomt ( 45 ).

Omdat heemijzer gemakkelijker uit je voeding wordt opgenomen dan niet-heemijzer, wordt veganisten vaak aangeraden om te streven naar 1,8 keer de normale RDA. Dat gezegd hebbende, zijn meer studies nodig om vast te stellen of dergelijke hoge innames echt nodig zijn ( 47 ).

Veganisten met een lage ijzerinname moeten ernaar streven meer ijzerrijk voedsel te eten , zoals kruisbloemige groenten, bonen, erwten, gedroogd fruit, noten en zaden. IJzerverrijkte voedingsmiddelen, zoals granen, verrijkte broodjes en sommige plantenmelk, kunnen verder helpen ( 24 , 48 ).

Ook kan het gebruik van gietijzeren potten en pannen om te koken, het vermijden van thee of koffie bij maaltijden en het combineren van ijzerrijke voedingsmiddelen met een bron van vitamine C de ijzerabsorptie helpen verhogen.

De beste manier om te bepalen of supplementen nodig zijn, is om uw hemoglobine- en ferritinespiegel door uw arts te laten controleren.

Onnodige inname van supplementen zoals ijzer kan meer kwaad dan goed doen door cellen te beschadigen of de opname van andere mineralen uit je darm te blokkeren ( 49 ).Extreem hoge niveaus kunnen zelfs stuiptrekkingen veroorzaken, leiden tot orgaanfalen of coma en kunnen in sommige gevallen fataal zijn. Het is dus het beste om dit niet aan te vullen, tenzij echt noodzakelijk ( 50 ).

CONCLUSIE:veganisten die niet genoeg ijzer uit hun voeding krijgen, moeten verrijkte voedingsmiddelen of een supplement overwegen. Overmatig hoge niveaus kunnen echter schadelijk zijn en ijzersupplementen worden niet voor iedereen aanbevolen.

Calcium is een mineraal dat nodig is voor botten en tanden. Het speelt ook een rol bij de spierfunctie, zenuwsignalering en de gezondheid van het hart.

De ADH voor calcium is vastgesteld op 1.000 mg per dag voor de meeste volwassenen en neemt toe tot 1.200 mg per dag voor volwassenen ouder dan 50 jaar ( 51 ).

Plantaardige bronnen van calcium zijn onder andere paksoi, boerenkool, mosterdgroen, raapgreens, waterkers, broccoli, kikkererwten, calciumbevattende tofu en verrijkte plantmelk of sappen.

Studies zijn echter het erover eens dat de meeste veganisten niet genoeg calcium krijgen ( 52 , 53 ).

Een veelgehoorde opmerking onder de veganistische gemeenschap is dat veganisten minder calcium nodig hebben dan omnivoren omdat ze dit mineraal niet gebruiken om de zuurgraad te neutraliseren die wordt geproduceerd door een vleesrijk dieet.

Meer onderzoek is momenteel nodig om te evalueren hoe vleesloze diëten de dagelijkse calciumbehoefte beïnvloeden. Er zijn echter aanwijzingen dat veganisten die minder dan 525 mg calcium consumeren, een verhoogd risico op botbreuken hebben ( 53 ).

Daarom worden alle veganisten aangemoedigd om naar de RDA te streven en er op zijn minst voor te zorgen dat ze 525 mg calcium per dag consumeren. Supplementen moeten worden gebruikt als dit alleen niet via een dieet of verrijkte voeding kan worden bereikt.

CONCLUSIE:veganisten die te weinig calcium uit de voeding gebruiken, moeten overwegen om een ​​dagelijkse aanvulling te nemen. Dit is vooral belangrijk voor diegenen die minder dan 525 mg per dag krijgen.

Zink is een mineraal dat cruciaal is voor het metabolisme, de immuunfunctie en het herstel van lichaamscellen.

Een onvoldoende inname van zink kan leiden tot ontwikkelingsproblemen, haaruitval , diarree en vertraagde wondgenezing.

De ADH voor zink is momenteel vastgesteld op 8-9 mg per dag voor volwassenen. Het neemt toe tot 11-12 mg voor zwangere vrouwen en 12-13 mg voor zogende vrouwen ( 54 ).

Weinig plantaardig voedsel bevat eigenlijk zink. Bovendien is zinkabsorptie van sommige plantaardige voedingsmiddelen beperkt vanwege hun fytaatgehalte . Om deze reden worden vegetariërs aangemoedigd om te streven naar 1,5 maal de RDA ( 54 ).

Hoewel niet alle veganisten een laag zinkgehalte in het bloed hebben, toonde een recente beoordeling van 26 onderzoeken aan dat vegetariërs - en met name veganisten - lagere zinkinnames en iets lagere zinkgehaltes in het bloed hebben dan omnivoren ( 55 ).

Om uw inname te maximaliseren, eet u de hele dag door een verscheidenheid aan zinkrijke voedingsmiddelen. Deze omvatten volle granen, tarwekiemen, tofu, gekiemde broden, peulvruchten, noten en zaden.

Het 's nachts weken van noten, zaden en peulvruchten, genoeg eiwitten eten en gefermenteerd voedsel consumeren, zoals tempeh en miso, lijkt ook de absorptie te stimuleren ( 56 ).

Veganisten die zich zorgen maken over hun inname van zink of mensen met symptomen van een tekort kunnen overwegen om dagelijks een zinkgluconaat of zinkcitraatsupplement te nemen dat 50-100{f38288a0956c9cbf19ba08166a15a99346be51a6f8f6742bdf72f9cb23a1915b} van de RDA levert.

CONCLUSIE:veganisten die de RDA voor zink niet kunnen bereiken, moeten zich eerst richten op het toevoegen van zinkrijke voedingsmiddelen aan hun dieet. Mensen met een laag zinkgehalte in het bloed zouden kunnen overwegen om een ​​dagelijks supplement toe te voegen.

Goed geplande veganistische diëten kunnen voldoen aan voedingsbehoeften voor alle levensfasen.

Dat gezegd hebbende, kunnen bepaalde voedingsbehoeften moeilijk te bereiken zijn door alleen dieet en verrijkte voedingsmiddelen.

Dit geldt met name voor vitamine B12, vitamine D en lange keten omega-3 vetzuren.

Alle veganisten die niet in staat zijn om hun voedingsaanbevelingen via dieet alleen te volgen, moeten serieus overwegen om supplementen in te nemen.