Mensen met obesitas of ernstig overgewicht kunnen aanzienlijk afvallen als ze een gestructureerd één-jarig gewichtsverliesprogramma krijgen in combinatie met fysieke activiteit, volgens twee rapporten gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association (JAMA) . Een persoon wordt als zwaarlijvig beschouwd wanneer zijn Body Mass Index ( BMI ) 30 of hoger is. Een BMI tussen 20 en 25 wordt als ideaal gezien, terwijl tussen 25 en 29,9 overgewicht heeft. 

De auteurs verklaren dat obesitas in de VS de afgelopen dertig jaar gestaag is toegenomen - het is een van de grootste volksgezondheidsproblemen van deze eeuw geworden, vooral onder Afrikaans-Amerikaanse vrouwen.

Volgens een van de rapporten heeft 68{f38288a0956c9cbf19ba08166a15a99346be51a6f8f6742bdf72f9cb23a1915b} van de volwassenen in de VS een BMI van 25 of meer, wat betekent dat meer dan twee derde van de volwassen bevolking van het land overgewicht of obesitas heeft. Overgewicht of obesitas verhogen verhoogt het risico op het ontwikkelen van diabetes en hypertensie ( hoge bloeddruk ) aanzienlijk . 

Bret H. Goodpaster, Ph.D., de University of Pittsburgh School of Medicine en het team beoordeelden een leefstijlinterventieonderzoek dat een combinatie van gestructureerd dieet en fysieke activiteit omvatte. De 1-jarige studie betrof 130 ernstig obese volwassen deelnemers. Geen van hen had diabetes. Ze werden willekeurig in twee groepen geselecteerd en gedurende 12 maanden gecontroleerd op gewichtsverlies.

• Groep 1 - de gecombineerde dieet- en lichaamsbeweging. Gedurende de hele periode van twaalf maanden bestond hun programma uit een gestructureerd dieet plus fysieke activiteit.
• Groep 2 - groep met vertraagde fysieke activiteiten. Deze groep had hetzelfde programma als hierboven, maar hun fysieke activiteit begon pas zes maanden na aanvang van het programma.

De onderzoekers schreven:

Om de naleving van de voeding te bevorderen en het gewichtsverlies te verbeteren, werden vloeibare en voorverpakte maaltijdvervangers gratis verstrekt voor alle maaltijden behalve één maaltijd per dag gedurende de maanden een tot en met drie en voor slechts één maaltijdvervanging per dag gedurende de maanden vier tot zes van de interventie.

Lichamelijke activiteit - elk individu kreeg een stappenteller, een apparaat dat meet hoeveel stappen je neemt. Ze werden gevraagd dagelijks 10.000 stappen te lopen. Ze moesten ook elke dag een stevige wandeling maken van 60 minuten. Er waren een paar kleine financiële prikkels voor degenen die erin geslaagd zijn dit te doen. 

De leefstijlinterventie omvatte groeps-, individuele en telefonische sessies. 

De auteurs schreven:

Van 130 gerandomiseerde deelnemers voltooiden 101 (78 procent) de 12-maandelijkse follow-up beoordelingen.

De Dieet- en Fysieke Activiteitengroep (Groep 1) verloor 24 pond in de eerste zes maanden, vergeleken met 18 pond verlies in de andere groep (Groep 2). Aan het einde van de periode van 12 maanden verloor Groep 1 een gemiddelde van 27 pond, vergeleken met 22 pond in Groep 2. 

De onderzoekers voegden toe en concludeerden toen:

De tailleomtrek, visceraal abdominaal vet, lever- (lever) vetgehalte, bloeddruk en insulineresistentie waren in beide groepen allemaal verminderd.

Samenvattend kunnen intensieve leefstijlinterventies met behulp van een gedragsmatige aanpak resulteren in klinisch significant en zinvol gewichtsverlies en verbeteringen in cardiometabolische risicofactoren bij ernstig obese personen. Het is ook duidelijk dat lichamelijke activiteit vroeg in een voedingsrestrictiebenadering moet worden opgenomen om gewichtsverlies te veroorzaken en hepatische steatose [leververvetting] en buikvet te verminderen. Onze gegevens maken een sterke aanwijzing dat gezondheidszorgstelsels serieuzer moeten nadenken over meer intensieve leefstijlinterventies die vergelijkbaar zijn met die gebruikt in onze studie. Aanvullende studies zijn duidelijk nodig om de werkzaamheid op lange termijn en de kosteneffectiviteit van dergelijke benaderingen te bepalen.

Donna H. Ryan, MD en Robert Kushner MD, MS schreef in een begeleidende redactie:

"Obesitas klasse II (body mass index [BMI] van meer dan 35) en klasse III obesitas (BMI van 40 of meer) is een veel voorkomende aandoening die de gezondheid negatief beïnvloedt", aldus Donna H. Ryan, MD van Pennington Biomedical Research Center , Louisiana State University System, Baton Rouge, en Robert Kushner, MD, MS, van Northwestern University Feinberg School of Medicine, Chicago, in een begeleidend redactioneel.

Ernstige obesitas is een veel voorkomend probleem voor de volksgezondheid, dat vrouwen en minderheden onevenredig zwaar treft. Er is nog veel te leren over de mechanismen die ten grondslag liggen aan verschillende risico- en behandelingsresultaten tussen populaties. Optimale behandelmethoden voor obesitas klasse II en klasse III zijn onderbelicht, terwijl betalingsmethoden voor interventies waarvan bekend is dat ze werken, nog moeten worden goedgekeurd.

Ze concludeerden:

Aanvullend rigoureus onderzoek, zoals de klinische proef door Goodpaster et al, is nodig om de oorzaken te achterhalen, preventiestrategieën te identificeren en de beste behandelingen voor obesitas te ontwikkelen.