Wanneer is angst bij kinderen normaal en wanneer niet?

In de vroege kindertijd zijn huilen, woedeaanvallen of aanhankelijkheid gezonde reacties op scheiding. Scheidingsangst kan beginnen voor de eerste verjaardag van een kind en kan weer opduiken of duren tot een kind vier jaar oud is, maar zowel het intensiteitsniveau als de timing van verlatingsangst verschillen enorm van kind tot kind. Een beetje zorgen maken over het verlaten van mama of papa is normaal, zelfs als je kind ouder is. Je kunt de verlatingsangst van je kind verlichten door geduldig en consistent te blijven en door zacht maar stevig grenzen te stellen.

Sommige kinderen ervaren echter scheidingsangst die niet weggaat, zelfs niet met de inspanningen van een ouder. Deze kinderen ervaren een voortzetting of herhaling van intense scheidingsangst tijdens hun basisschooljaren of daarna. Als verlatingsangst excessief genoeg is om normale activiteiten zoals school en vriendschappen te verstoren, en maanden in plaats van dagen duurt, kan dit een teken zijn van een groter probleem: separatieangststoornis.

Verlichten van "normale" verlatingsangst

Voor kinderen met normale verlatingsangst zijn er stappen die u kunt nemen om het proces van verlatingsangst gemakkelijker te maken.

Oefen scheiding. Laat uw kind eerst een korte tijd met een verzorger en in het begin korte afstanden achter.

Scheidingen plannen na dutjes of voedingen. Baby's zijn gevoeliger voor verlatingsangst als ze moe of hongerig zijn.

Ontwikkel een "tot ziens" ritueel. Rituelen zijn geruststellend en kunnen zo simpel zijn als een speciale golf door het raam of een afscheidskus.

Houd waar mogelijk een vertrouwde omgeving en maak een nieuwe omgeving bekend. Laat de oppas naar je huis komen. Wanneer uw kind niet thuis is, laat hem of haar een bekend voorwerp meebrengen.

Zorg voor een consistente primaire verzorger. Als u een verzorger inhuurt, probeer hem of haar dan aan het werk te houden.

Verlof zonder fanfare. Zeg tegen je kind dat je weggaat en dat je terugkomt en ga dan - niet stallen.

Minimaliseer enge televisie. Je kind zal minder angstig zijn als de shows die je bekijkt niet beangstigend zijn.

Probeer niet toe te geven. Stel uw kind ervan op de hoogte dat hij of zij gewoon prima zal zijn, het instellen van grenzen zal de aanpassing aan de scheiding helpen.

Symptomen van separatieangststoornis

Scheidingsangststoornis is GEEN normaal ontwikkelingsstadium, maar een ernstig emotioneel probleem dat wordt gekenmerkt door extreme nood wanneer een kind afwezig is van de primaire verzorger. Aangezien normale scheidingsangst en separatieangststoornis veel van dezelfde symptomen gemeen hebben, kan het echter verwarrend zijn om te proberen te achterhalen of uw kind tijd en begrip nodig heeft of een ernstiger probleem heeft.

De belangrijkste verschillen tussen gezonde separatieangst en separatieangststoornis zijn de intensiteit van de angsten van uw kind en of deze angst hem of haar weerhoudt van normale activiteiten. Kinderen met een separatieangststoornis kunnen geïrriteerd raken bij de gedachte dat ze niet bij mama of papa zijn en kunnen klagen over ziekte om te voorkomen dat ze met vrienden spelen of naar school gaan. Wanneer de symptomen extreem genoeg zijn, kunnen deze angsten samenhangen met een stoornis.

Veel voorkomende symptomen: zorgen en angsten

Kinderen met een separatieangststoornis voelen zich voortdurend bezorgd of bang voor afscheiding. Veel kinderen zijn overweldigd door een of meer van de volgende:

Angst dat er iets vreselijks zal gebeuren met een geliefde. De meest voorkomende angst voor een kind met ervaringen van separatieangststoornissen is de zorg dat er bij afwezigheid van een kind schade zal worden toegebracht aan een geliefde. Het kind maakt zich bijvoorbeeld voortdurend zorgen dat een ouder ziek wordt of zich pijn gaat doen.

Zorgen dat een onvoorziene gebeurtenis zal leiden tot permanente scheiding. Kinderen met separatieangststoornis kunnen bang zijn dat er, eenmaal gescheiden van een ouder, iets zal gebeuren om de scheiding te behouden. Ze kunnen zich bijvoorbeeld zorgen maken dat ze worden gekidnapt of verdwaald raken.

Nachtmerries over scheiding. Kinderen met problemen met verlatingsangst hebben vaak angstaanjagende dromen over hun angsten.

Weigering en ziekte

Scheidingsangststoornis kan de normale activiteiten van kinderen in de weg staan. Kinderen met deze aandoening vaak:

Weiger om naar school te gaan. Een kind met scheidingsangststoornis kan een onredelijke angst voor school hebben en zal bijna alles doen om thuis te blijven.

Weerstandsvermogen weergeven om te gaan slapen. Een separatieangststoornis kan deze kinderen slapeloosheid maken, hetzij vanwege de angst om alleen te zijn, hetzij vanwege nachtmerries over separatie.

Klagen over lichamelijke ziekten zoals hoofdpijn of buikpijn. Op het moment van scheiding, of eerder, klagen kinderen met een scheidingsstoornis vaak dat ze zich ziek voelen.

Klamp je vast aan de verzorger. Kinderen met problemen met verlatingsangst kunnen je in het huis schaduw geven of je aan je arm of been vasthouden als je probeert uit te stappen.

Veel voorkomende oorzaken van separatieangststoornis

Een separatieangststoornis treedt op omdat een kind zich op een of andere manier onveilig voelt. Kijk eens naar iets dat de wereld van uw kind misschien uit balans heeft gebracht, of dat hij of zij zich bedreigd heeft gevoeld of de normale routine van uw kind zou hebben verstoord. Als je de oorzaak of oorzaken kunt achterhalen, kom je een stap dichter bij het helpen van je kind door zijn of haar worstelingen.

De volgende zijn veel voorkomende oorzaken van separatieangststoornis bij kinderen:

Verandering in omgeving. Bij kinderen die gevoelig zijn voor verlatingsangst, is het mogelijk dat veranderingen in de omgeving - zoals een nieuw huis, school of een dagopvang - een separatieangststoornis kunnen veroorzaken.

Spanning. Stressvolle situaties zoals het wisselen van school of het verlies van een dierbare, waaronder een huisdier, kan een separatieangststoornis veroorzaken.

Overbeveiligde ouder. In sommige gevallen kan de separatieangststoornis de manifestatie zijn van de eigen angstouders van de ouder en kunnen kinderen elkaars angsten voeden.

Een kind helpen met een scheidingsangststoornis

U kunt uw kind helpen de separatieangststoornis te bestrijden door stappen te nemen om hem of haar veiliger te laten voelen. Thuis een sympathieke omgeving bieden, kan uw kind zich prettiger voelen en veranderingen aanbrengen op school kan de symptomen van uw kind helpen verminderen. Zelfs als je inspanningen het probleem niet volledig oplossen, kan je empathie de dingen alleen maar beter maken.

Tips voor het omgaan met verlatingsangst

De volgende tips kunnen u helpen een stabiele en ondersteunende omgeving voor uw kind te creëren.

Ontwikkel jezelf over separatieangststoornis. Als je leert hoe je kind deze aandoening ervaart, kun je gemakkelijker sympathiseren met zijn of haar worstelingen.

Luister naar en respecteer de gevoelens van je kind. Voor een kind dat zich mogelijk al geïsoleerd voelt door zijn of haar stoornis, kan de ervaring van het luisteren een krachtig genezend effect hebben.

Praat over het probleem. Het is gezonder voor kinderen te praten over hun gevoelens, ze niet profiteren van “niet over na te denken.” Wees empathisch, maar ook herinneren aan het kind-zacht-dat hij of zij de laatste scheiding overleefd.

Anticipeer op scheidingsproblemen. Wees voorbereid op overgangspunten die angst voor je kind kunnen veroorzaken, zoals naar school gaan of met vrienden afspreken om te spelen. Als uw kind gemakkelijker van de ene ouder is gescheiden dan de andere, laat die ouder de drop-off afhandelen.

Tips om uw kind te helpen zich veilig en vertrouwd te voelen

Zorg voor een consistent patroon voor de dag. Onderschat het belang van voorspelbaarheid voor kinderen met problemen met verlatingsangst niet. Als het schema van je gezin gaat veranderen, bespreek dit dan van tevoren met je kind.

Grenzen stellen. Laat uw kind weten dat, hoewel u zijn of haar gevoelens begrijpt, er regels in uw huishouden zijn die moeten worden opgevolgd.

Bied keuzes. Als uw kind bij een activiteit of interactie met een volwassene een keuze of een element van controle krijgt, kan hij of zij zich veiliger en comfortabel voelen.

Tips voor het bevorderen van een gezonde scheiding en onafhankelijkheid

Blijf kalm tijdens de scheiding. Als je kind ziet dat je koel blijft, is hij ook meer geneigd kalm te zijn.

Ondersteuning van de deelname van het kind aan activiteiten. Moedig uw kind aan om deel te nemen aan gezonde sociale en fysieke activiteiten.

Help een kind dat afwezig was op school zo snel mogelijk terug. Zelfs als in het begin een kortere schooldag nodig is, nemen de symptomen van kinderen waarschijnlijk af wanneer ze ontdekken dat ze de scheiding kunnen overleven.

Prijs de inspanningen van uw kind. Gebruik de allerkleinste prestaties - naar bed gaan zonder gedoe, een goed rapport van school - als reden om je kind een positieve bekrachtiging te geven.

Verlichtingsangst verlichten: tips voor school

Bestrijd separatieangst door je eigen stress te verlichten

Kinderen met angstige of gestresste ouders kunnen meer last hebben van verlatingsangst. Om uw kind te helpen de separatieangststoornis te overwinnen, moet u mogelijk maatregelen nemen om zelf rustiger en meer gecentreerd te worden.

De volgende strategieën kunnen helpen om uw stress- en angstniveaus onder controle te houden:

Praat over je gevoelens. Het uitdrukken van wat je doormaakt, kan erg catharsis zijn, zelfs als er niets is dat je kunt doen om de stressvolle situatie te veranderen.

Oefen regelmatig. Lichaamsbeweging speelt een sleutelrol bij het verminderen en voorkomen van de effecten van stress.

Eet juist. Een goed gevoed lichaam is beter voorbereid om met stress om te gaan, dus houd rekening met wat u eet.

Oefen ontspanning. Je kunt je stressniveaus beheersen met ontspanningsoefeningen zoals yoga, diepe ademhaling of meditatie.

Krijg genoeg slaap. Als u zich moe voelt, wordt uw stress alleen maar groter, waardoor u irrationeel of mistig denkt.

Houd je gevoel voor humor. Lachen helpt je lichaam op een aantal manieren om stress te bestrijden.

Wanneer professionele hulp te zoeken bij separatieangststoornis

Uw eigen geduld en knowhow kunnen u helpen bij het helpen van uw kind met scheidingsangststoornis. Maar sommige kinderen met een separatieangststoornis hebben mogelijk professionele tussenkomst nodig.

Als u wilt beslissen of u hulp voor uw kind moet zoeken, zoekt u naar 'rode vlaggen' of extreme symptomen die verder gaan dan mildere waarschuwingssignalen. Als uw inspanningen om deze symptomen te verminderen niet werken, is het misschien het moment om een ​​specialist voor geestelijke gezondheidszorg te zoeken. Denk eraan, dit kunnen ook symptomen zijn van een trauma dat uw kind heeft meegemaakt. Als dit het geval is, is het belangrijk om een ​​specialist in kindertrauma te zien.

Rode vlaggen voor separatieangststoornis

Behandeling voor separatieangststoornis bij kinderen

Kinderpsychiaters, kinderpsychologen of pediatrische neurologen kunnen separatieangststoornissen diagnosticeren en behandelen. Deze opgeleide clinici integreren informatie van thuis, op school en ten minste één klinisch bezoek om een ​​diagnose te stellen. Houd in gedachten dat kinderen met separatieangststoornissen vaak lichamelijke klachten hebben die mogelijk medisch moeten worden geëvalueerd.

Specialisten kunnen fysieke symptomen aanpakken, angstige gedachten identificeren, uw kind helpen om copingstrategieën te ontwikkelen en probleemoplossing bevorderen. Professionele behandeling voor scheidingsangststoornis kan zijn:

Praat met therapie. Talktherapie biedt een veilige plaats voor uw kind om zijn of haar gevoelens te uiten. Iemand hebben die empathisch kan luisteren en je kind kan begeleiden om zijn of haar angst te begrijpen, kan een krachtige behandeling zijn.

Speel therapie. Het therapeutische spelgebruik is een veel voorkomende en effectieve manier om kinderen over hun gevoelens te laten praten.

Counseling voor het gezin. Gezinsbegeleiding kan uw kind helpen de gedachten die zijn of haar angst voeden, tegen te gaan, terwijl u als ouder uw kind helpt copingvaardigheden te leren.

Op school gebaseerde counseling. Dit kan een kind met een scheidingsangst helpen om de sociale, gedrags- en academische eisen van school te onderzoeken.

Medicatie. Medicijnen kunnen worden gebruikt om ernstige gevallen van separatieangststoornis te behandelen. Het mag alleen in combinatie met andere therapie worden gebruikt.

Waar kan ik hulp vinden?

Als u vermoedt dat uw kind een scheidingsangststoornis heeft, begin dan met uw kinderarts, een specialist voor kinderontwikkeling of een van de organisaties in het blauwe vak hieronder.